Hala Çocuk Kokar...
Hatırlıyor musun..?
Bunu sormak bile hata aslında.
Sen katlettiğin duyguları
Neden hatırlamak isteyesin ki...
Daha yeni filizlenmiş umutlarım vardı.
Hep senle başlayıp hep senle biten...
Sen umursamazdın bile...
O Çocuk Kokan Umutlarımın üstüne
Hep kar yağdırırdı umursamazlığın
Oysa o umutlar öyle değerliydi ki benim için...
Çünkü hepsi Sen'le Başlar
Sen'le Biterdi...
Yani çocuktu...
Annesi sen olan sevdalı bir çocuktu
Umutlarım...
Yani...
Sen vardın herşeyde...
Canımdan kanımdan değerli olan
Sen vardın hep...
Sonra...
Hatırlamak istemediğim o sonra,
Bir ''yok'' soktun hayatıma....
Sonra olmasın dediğim bir sonra...
Sonra sen o ateş gibi kavrulan
Bir yaz ortasında gittin...
Yalanlarla...
Katilce...
Sen o ateş gibi yanan yaz ortasında,
Seninle filizlene umutlarıma
Kar yağdırdın...
Ateş yüreğimde kor...
Umutlarım kar altında boynu bükük...
Bense dermanı olmayan bir enkaz...
Sen gittin...
Sensiz geçen yıllar gitti...
Kimse hatırlamadı ''o günü'' benden başka...
Ve kimse ağlamadı ölesiye hasretinden
Benden başka...
Ve hala umutlarım çocuk kokar...
Annesini bekleyen...
0 Yorum:
Yorum Gönder