YANGIN
Yüreğimde yangın var
Ateşler içinde tüm varlığım
Kavrulurken ortasında alevlerin
Yanaklarımdan aşağı yağmur var
Yandım, kül oldu her yanım
Kimse bilmez kimsesiz kaldım
Elimde bir çocukluğum bir de sonbahar
Canevimde ateş, canevimde hasretin
Sensizliğin karanlığında kaybettiğim
Yarınlarım vardı umut heybemde
Külleri savrulmuş mutluluk ihtimallerim
Kaybettiğim, mutluluğumdu yarınlarımda
Bir sen vardın, bir sensizliğin
Nefes almak gibi yakışırdı ismin
Tenine hasretti kimsesiz ruhum
Ben ise vuslat peronunda
Ben ise kimsesiz saatlerde
Beklemekteyim
1 Yorum:
kalp yanmadan gözde yağmurlar başlamaz
Yorum Gönder