HAZAN , 16 Şubat 2008 Cumartesi at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

HAZAN

Dudaklarımda tutuklu bir şarkı
Ayaklarımda zemheri soğuğu
Kefen ile nefes alma hizasında
Sen doğdun doğdun bir anda
Güneşten evvel umuduma

Yabancıydı herşey senden önce
Aldığım nefes bile düşmandı bana
Tek bildiğim tuz basmakken yarama
Sen çıkıverdin karşıma, çaresizliğime

Adımımı hangi yöne attımsa
Gurbet oldu hep yandı bağrımda
Tutunduğum her dal, ümitlerim gibi
Kuruyup kül olup savruldu da
Birden ellerini buldum avcumda

BiR YANIM ÜMiDE BAKAR , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

BİR YANIM ÜMİDE BAKAR

Bir yanım ümide bakar

Sol yanım hasretine ağlar

Göz bebeğimden gönüle düştü kor

Ruhu sardı dermansız alevler

Gece değil ben kıskanırdım gözlerini

Yabancı gözler değsin istemezdim

Hırçın bir ırmak misali saçların

Yalnız beni bulsun isterdim

Mıh gibi, yüreğimde sakladığım

Bir yaz günü vardı hatırlar mısın

Karanlığa mahkum ıslak gözlerim

Senin ışığınla beraat etmişti

Annesine doyamayan çocuklar gibi

Ruhum da sana doyamamıştı

Hasretle, gurbetle kuruyan yüreğim

Bahar yağmurlarıyla yıkanmıştı

Kimsesiz yüreğimi çiçekler bürümüştü

Şimdilerde...

Bir yanım aydınlığa bakar

Sol yanım hasret karanlığında üşür

Sen canımdan da yakındın

Şimdilerde...

...

ADI ASi , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

ADI ASİ

Adı asi...

Gözleri gözlerime değse erirdim

O yüzden doya doya bakamazdım

Gönlümü kördüğüm eden gözlerine

Sevdamda bakışlarım gibiydi anlayacağın

Adı asi...

Hoyrattı , yabani kısrak misali

Çattı mı kaşlarını dağlar devrilirdi

Ben içten içe erirdim, o ateş saçardı

Yüreğime düğümlenen gözleriyle

Adı asi...

Leke değdirmemişti hayallerine

Yan bakamamıştı kirli gözler gönlüne

Kokusu bülbül etmişti elleride

Kendisi söylememişti bir kez bile

Adı asi...

Sol yanıma dokundu bir bakışın

Adı asi...

Rızamla senin rüzgarına kapıldım

Adı asi...

Bu aşkın kaderi ağlamak olmasın

Adı asi...

Ya sende söyle bu bülbül gönülle

Ya da edediyyen sessizliği dinle

KANATLARIMA ATEŞ DEĞDi , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

KANATLARIMA ATEŞ DEĞDİ

Bu mesafeler, dağlar değil sebebim

Hasret rüzgarına karşı koyardı yüreğim

Ömrüm misali bu yollarda biterdi

Kanatlarıma ateş değdi yar

Yüreğimdeki zamanın izleri değil

Sensizliğe sen diye tutunmaktan

Hasretinle açıldı kapanmaz yaralar

Tükenir elbet bu kahır yükü yollar

Kanatlarıma ateş değdi yar

Özlem yanığı bu sol yanım

Gözlerini düşünüp, bulutlara özenir

Gece-gündüz durmaksızın yağar

Asla gem vuramaz gönlüme uzaklar

Kanatlarıma ateş değdi yar

Yalancı bahar değildi istediğim

Heves değildi içindeki,
Durulmayan yüreğin

Vuslatı diledim,
Tamama ermeden ruhum

Ne hasret alıkordu,
Ne bitmeyen yollar

Sebepsiz değil elbet
Bu mesafeler

Kanatlarıma ateş değdi

Ateş değdi kanatlarıma yar

BELALI ÇIKMAZI , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

BELALI ÇIKMAZI

Başımda avare bulutlar yağmura tutkun
Adımlarım sanki birbirine küskün
Yürürken o dertli kaldırımlarında
Bizim pas kokulu eski mahallenin
" Belalı Çıkmazı " nda bitivermişim

Belalı Çıkmazı'nda belaya vurulmuştum
Ürkek bir ceylanın su içmeye indiği gibi
Cıvıl cıvıl gözlerinle yüreğimden su içmiştin
Durmuştu o an herşey zaman, mekan
Gönlümün bam teline demir atmıştın

Başına buyruk delikanlı keklikler gibi
Ansızın, sabah ayazında konmuştun
O hüzünlü diyarına viran gönlümün
Sen vurulmayı arzuladığım katilimdin
Bense kendine küsmüş bir serseri

Yanındayken bile hasreti soluduğum
Sen, bakıp bakıp iç çektiğim
Asi bir yaraydın devası bulunmayan
Gönlümde bir yaraydın sen
Kapanmasın diye hergün dua ettiğim

ÜŞÜYORUM , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

ÜŞÜYORUM

Sebepsiz değil elbet bu yağmurlar

Dertli ki ağlıyor yerler, gökler

Gökyüzüne ardını dönmüş bulutlar

Esiyor deli dolu, esiyor efkarlı rüzgar

Gönlümde yangın,dışarıda yağmur var

Neden gelmez bu beklenen vuslat

Kavuşmayı unutmadan,hasret beni unut

Bu bahar kapımı çalsın artık umut

Solmasın gönlümde çiçekler artık

Gönlümde yangın,dışarıda yağmur var

Düşüyor her damla hasretin kucağına

Her damla yangın olur yüreğe değince

Sensiz nefes almaktı yarınımın katili

Dermanı yoktu bu asırlık derdimin

Dönerken kalabalığın rengi siyaha

Gökten ateş yağıyor, ben üşüyorum

MEKTUP , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

MEKTUP

Anam ben emin bir yerdeyim inan

Yanımdan ırmaklar akıyor şu an

Biliyorum artık uzağındayım senin

Selamını duaya ekle bundan böyle

Feryatların geliyor kulağıma anam

Gelen ayrılığa ağlıyorsun anlaşılan

Ben hiç gitmedim ki bir an yanından

Kokunu duyuyor eline uzanamıyorum

Kardeşlerim var gözüm arkada değil

Birler bin olur, binler milyona değer

Görmez imanla bakmayan o gözler

O görünmeyen erler, gök ehlindendiler

O an alkanlar içindeydi tüm tertipler

Ağlamaya koyuldu yerler , gökler

Sırayla şehadete durdu Mehmetler

Düşmedi bayrak , düşürmedi yiğitler

Senin yüreğinle suladığın fidanın

Cennette başak verdi güzel anam

Ağlama diyemem, yitirdiğin candır

Gönlün rahat olsun, cennet yüreklim

Oğlunu cennet, kalleşleri ateş bekler

Anam...

Yiğitlere, yiğit gönüllü tüm yüreklere söyle...

Destanlar fedakarlıkla kazındı bu topraklara

Akan kanlar, geride kalanlar, canlar fedakarlıktı

Vatan en yüce emanetti bizlere, geride kalanlara

Bayrak, vatan, anam sizlere emanettir bundan böyle...

YAĞMUR YAĞARKEN , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

YAĞMUR YAĞARKEN

Yine mezarlıklar arasındayım

Aslında yaşamayı düşünüyorum

Karanlığın içinde duyuyorum

Yarım bıraktığın şarkımızı

Belki bir gün yağmur yağarken...

Dizlerim eriyor, durmuyor zaman

Bilmem ki yaşlanıyor muyum

Hem zaman vuslata ermeden

Ne de çabuk geçiyor birden

Belki bir gün yağmur yağarken...

Kokunu duyuyorum ben her dem

Geçen gün yine seni gördüm

Üsküdar'da vapurdan inerken

Demir aldı zaman,yetişemedim

Belki bir gün yağmur yağarken...

Ördüğün kaşkolu hiç çıkarmadım

Bazıları deli dedi bazıları mecnun

Hem onlar nereden bilirler, nereden

Her dem sen koktuğunu o kaşkolun

Belki bir gün yağmur yağarken...

Bir öğle vaktiydi ayrılık kokan

İki düğümün ikincisindeydi can

Gökkube çekmişti perdesini o an

Ayrılık ipini boynuma doladın

Yağmur yağarken...

Belki bir gün yağmur yağarken...

...

VEFADAN IRAK , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

VEFADAN IRAK

Gece karanlığında yollara vurdum

İçimi, haram eden o karanlıktan

Uyanmak için karanlık zindandan

Diledim ağlayan yüreği dindireyim

Solan yüreğe bir damla vuslat değsin

Neyi arıyorsun diye sordular benden

Aslında aydınlık için yola koyulmuştum

Ama anladım ki mevsimi bahar ararım

Dediler ey yitik vuslat, ey mecnun

O ab-ı hayat gitti asırlar evvelden

O varlığım, umudum olan bahar

Taş yüreklerin gölgelerinde susar

Sanki o da ben gibi yalnızlığa tutsak

O da bilir o yürekler vefadan ırak

Yalnızlık ikimizide kelepçeler artık

ZiNDAN KARASI , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

ZiNDAN KARASI

Hasret nağmeleri bitmiyor yüreğimde
Susmuyor, kış ortasında bir başına
Yetim bıraktığın sol yanım
Gittin gideli kan revan umutlarım

Zindan karası yağıyor her yana
Güneş doğmuyor, çiçekler açmıyor
O gün bize şarkı besteleyen turnalar
Bu gün çığlık çığlığa feryatta

Değil ki bu diş ağrısı, ölüm sancısı
Onmuyor bu deli yürek yarası
Ölmeden ölmeyi öğrendi kalbim
Ruhum, ayrıldı canlı cesetten
Beni meçhule bırakıp, giderken

MAHKUM , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

MAHKUM

Alnıma yazılmış ismin silinmiyor

İçimdeki yanan kor sönmüyor

Geceleri yüreği yağmurlar yıkıyor

Bu mahkumu senden gayrı avutmuyor

Gönlümde pranga

Dilimde sen

Gecede hasretin

Mahkumum işte

Doğmadan hüküm

Müebbetim

BABAM , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

BABAM

Sen benim katığımdın hayatta

Derdime ortak, hüznüme yoldaş

Hem ana,hem baba,bazen arkadaş

Yerin bundan sonra hep kalacak boş

Gözyaşların karanlığa akarken

İlk defa sevdaya bakarken umutla

Yara bere içinde döndüğüm kavgadan

Yalnız değildim babam var ya . . .

İçimde isyan mesken tuttuğunda

Söndürdün, limanım sen oldun

Minik ellerimi avcuna aldığında

Hiç yalnız kalmam sanmıştım

Sen hala varsın . . .

Hem gönlümde, hem bedenimde

Hem korkmuyorum artık hayattan

Gönlümde senin verdiğin rotam

Sen demiştin yolda kalmaz

Gönlüne Rabb'i koyan . . .

KARDEŞ , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

KARDEŞ

Bir kuru ekmek bir iki zeytin

Doymaz elbet şükretmeyen

Biz kardeşimle doyardık her dem

Paylaşmaktı,

Kuru ekmeğe bereket veren

Biz de paylaşırdık her an

Kardeşlerimle ben

Bu kardeşlik değil

Anadan babadan

Biz,

Kardeşlerimle ben

Kardeşiz

Yürekten

Kardeşiz

Her dem

...

BİTMEYEN YOL , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

BİTMEYEN YOL

Yutuyorum atacağım tüm çığlıkları

İçimde biriktiriyorum tüm acılarını

Saklıyorum gidişini yüreğimin karasında

Sorma bedeni yaşamla ölüm arasında

İçimden yana yana martılar geçiyor

Sanki bir enkazdan kaçıyorlar

Gecenin ışıkları da tek tek sönüyor

Hasretin anlaşılan mesaiye kalıyor

Her nefeste yürek ayrılığı soluyor ,

Can dayanmıyor böyle acıya inan

Bizim şarkımız vardı hatırlıyor musun

Ben' ediyorum gönlü öyle pansuman

Yitik mevsimimin sevda çiçeği

Kokuna vurgun, sana deli yüreği

Taşıyamıyorum artık,ayrılık yükünü

Yordu ateşten duvarlar yüreğimi

Gözlerim hep karanlığa bakıyor

Durup durup, haykırıyor,ağlıyor

Nasıl yeşerir artık solan umutlar

Ya yar yanına vuslatı da alıp gelir

Ya yüreğim bitmeyen yola çıkar

SEBEBi SEN , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

SEBEBİ SEN

Bu hasret vurgunu sonbahar

Kuru yaprak misali yok olan umutlar

Gecenin karası , gönlümün yarası

Bir de bu sol yanımın ağıdı

Sebebi sensin, sensin sebebi yar

Akbabalar peşimde bu aralar

Üzerime sinen ölüm kokusu mu

Yoksa ayrılık türküme eşlik eden

Yalnızların yoldaşı martılar mı bilmem

Sebebi sensin, sensin sebebi yar

Sensiz yabancı bana her şehir

Kıştır hasretinin olduğu her bahar

Yüreğim taşıyorsa yitik bir mezar

Durağın bura değil diyorsa hancı

Sebebi sensin,sensin sebebi yar

KEFEN , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

KEFEN

Ölüm sancısı inletiyor yüreğimi

Gece tam almışken demini

Hasret nöbeti alıyor derinden

Ateşler akıyor karanlığın içinden

Yüreğimin ortasında kara bulutlar

Sağanağa yeter inan bir küçük rüzgar

Anladım kaderimde yok güneşe doymak

Yada seninle birlikte bahara ermek

Sensizken yalnız kefenim eksik

Zaman bitmeye mahkumdur elbet

Neden bitmez,tükenmez öyleyse şafak

Senden gayrım yok inan…

Şahidim sensizlik…

BiR ADIM , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

BİR ADIM

İster vuslat, ister ebedi hasret

Fark etmez artık cancağızım

Yani demem o ki yol yakın

Meçhule yalnız bir adım

Bir adım…

Sonra karanlık

Bir adım…

Sonra müebbet

Bir adım…

Amansız derdim

PASLI KURŞUN , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

PASLI KURŞUN

Yürüdüğüm kaldırımlar bile isyanda

Nasıl taşınır bunca hasret bunca kahır

Uğramaz mı bu biçarenin yolu vuslata

Emanet ettiğin bu hasret cehennemini

Hangi deniz söndürür, ilaç olur

Dinmiyor alın yazım, yürek yaram

Dokundun bir kez gönlün bam teline

Başkası anlamaz bestemizin dilinden

Gel ki, sensiz yarım her notam

Gel ki, uçurum bana ben uçuruma yakın

Sırtımın ortasında paslanmış kurşun

Halinden anlıyor bu zavallıyı her beden

Cepheden çıkalı çok olmuş anlaşılan

Garipsiyor elbette bunu her gören

Ne pansuman izi var ne merhem

GÜNLERDEN BiLMEM NE , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

GÜNLERDEN BİLMEM NE

Günlerden bilmem ne

Hatırlatma..!

Bitmedi ki hala yürekte yara

Vurgundum evvelden o yare

İçimde sebepsiz bir ağıt...

Turnalar çığlık çığlığa,yanık yanık...

Ağıda bulut uyanıyor yanaklarımı ıslatıp

Havada matem, bende keder,

Ediyoruz birbirimize yoldaşlık

Ah...

Ömür biter...

Yol biter...

Sana destanlar söylediğim

Kalemin mürekkebi tükenir de...

Bitmez,tükenmez mi bu

Sol yanımdaki meredin derdi

Ağrısı...

Vurdun...

Gönlümün hasret kokan tellerine...

Vuslat nağmelerini yaktın kül ettin,

Gidince,ayrılık acısı esti sol yanımdan

Kalmadım ben işte o an

Günlerden bilmem ne...

Haftanın bilmem kaçıncı günü

Saymadım hasrete bulanmış sensiz zamanı

Aklıda sen,gönlümde sen...

Birde sen kokuyor diye,

Yüreğimden söküp atamadığım hasretin...

Götürdüğün mevsimi bekliyoruz.

Günlerden bilmem ne...

ÇOCUK OLMAK , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

ÇOCUK OLMAK

Çocuk olmak vardı şimdi

Kendi dünyasının efendisi

Bir babası bir de annesi

Baharı bile bastırır çocuğun neşesi

Hayatır karmaşıklığına inat

Hep sade, toz pembe ona hayat

Birde oyuncağı oldumu elinde

İster dünya yansın ister kainat

Çocuk olmak vardı şimdilerde

MECBUREN , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

MECBUREN

Baharı beklerken kışa tutuldum

Yüreğim masum bir çocuk gibiydi

İnanmaya susadım ondan inandım

Hep sen sen diye sızlayan yüreği

Senin hayalinle avuttum,kandırdım

Zaman mahkumuya tükenmenin

Bende ne aşkın tükendi

Nede yüreğime terkettiğin hasretin

Ben yaşlandım,hasretin büyüdü

Sevdan bir an olsun küllenmedi

Sen gittiğinden beri

Ne zaman aklıma vazgeçmek ilişse

Yüreğimden bir hasret tokadı yedim

Ne zaman sessizce seni ansam

İçimde ayrılığın nezareti belirdi

Yokluğuna tutsak,varlığına men edilmişim

Anladım...

Unuttum bir bir aklına gelen herşeyi

Bir sen kaldın hafızamda, bir yokluğun

Ya sendin gördüğüm,yada ayrılığın sebebi

Yani bendeki sana dönük bir hiçlikti

Yada sensizliği soluyordum her an her dem

Öyleyse neden

Neden bu karanlıklar

Benden ne alıp veremedikleri var

Ne ister benden ayrılık, acı, gam keder

Beni seven biri yok mudur

Hani ne kadar ayrı olsamda,

Ona kavuşsam mecburen

Her yol O'un bulsa

Vuslat olsa sonu her yolun

Mecburen..!

GiDiYORUM DEME , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

GİDİYORUM DEME

Ölesiye hasretim aydınlıklara
Sen bilmez misin ey yar

Bitmeyen hasret ağıdıdır bendeki
Katlanır yüreğim bu acılara

Ama gidiyorum deme . . !

KATiL , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

KATiL

Haykırmak,feryad yetmiyor atık

Ne geceye sığıyor ne gündüze kederim

Bir yanımda gece bir yanımda ayrılık

Ben bu yüreği sensiz neylerim

Yanık yanık türkülerle doldu yüreğim

Bir doluyor bir yağıyor gözlerim

Çıkmıyor aklımdan o yalancı gözlerin

Çoktan deli gömleğini giymiş kalbim

Gözlerim kapının tutsağı olmuş sanki

Bak kokunu getirdi rüzgar pencereden içeri

Şimdi gelen sensindir belki

Bunca ızdrıaba kim dayanır ki

Senin yaptıklarını bilse ağlardı Kabil

Dünümü,yarınımı, baharımı kana buladın

Yetmedi yüreğimi,yarınlarımı yanına alıdın

Çıkar maskeni sensin katil...

YiTiK MEVSiM , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

YİTİK MEVSİM

Baharımı kaybettim a dostlar baharımı

Yıllar oldu kanıyor kışım sonbaharım yazım

Her gören her bilen soruyor

Ne zaman bitti, vuslat ne saman gelecek

Çiçek açmıyor,arılar kovan bile yapmıyor

Herkes seni senin dönüşünü gözlüyor

Kuru yapraklar rüzgar bir de yüreğim

Senin yolunu ah ile süzüyor...

Gelmiyor kırlangıçlar, uğramıyor turnalar

Sen yoksun ya, bahar gelmedi ya hani

Her biri bir hasret notası bırakarak

Umutlar, mutluluklar turnalar teğet geçiyor

Yüreğimin üzerinden...

Bende gündüzleri çıkamaz oldum dışarı

Gündüzle yok bir alıp veremediğim

Geceyle dost oldum anlayacağın

Sen vefaya biz sana hasret olalı

Geceleri dinliyorum sadece...

Dinliyorum yüreğimin gidişine yaktığı ağıtları

Aklımdan yüreğimden silemediğim sen geliyorsun aklıma

Sonra dudağım dan o şarkı süzülüyor...

Geri dön, geri dön...

YETiM GÜNLER , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

YETiM GÜNLER

Ayrılık acısı kapımı çalmış

Biledim ben, sen diye baktım

Baktım ki geriye bir tek o kalmış

Hasret yüreğimi bak esir almış

Hergün her an bu son diye kandım

Her an seni hasretinle gönlüme aldım

Sandımki o ateşte senin kokun var

Sandım ki o tuttuğum senin elindi

Yine radyoda senin şarkın var

Bülbüllerde ezbere almış

Söyleriz hasretinden senin şarkını

Söyler, ağıt yakar yüreklerimiz

Senin o beni bıraktığın yetim günlere

ŞiiR , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

ŞİİR

Şiir Bitmeyen Bir Sevdadır...
Ve onun yelkeni sonsuzluktur.
Yani hayat biter ama şiir hep devam eder.
Sonsuzluk anlatır her anını yaşamın ve ölümün...
Ve kapımızı çalacak olan sonsuzluğun...
Hayat biter, ölüm unutulur...
Ama şiir hep söylenir...
Bir ilahi aşktır bu...
Biz'den O'NA yol olan...

HALA ÇOCUK KOKAR , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

Hala Çocuk Kokar...

Hatırlıyor musun..?
Bunu sormak bile hata aslında.
Sen katlettiğin duyguları
Neden hatırlamak isteyesin ki...

Daha yeni filizlenmiş umutlarım vardı.
Hep senle başlayıp hep senle biten...
Sen umursamazdın bile...
O Çocuk Kokan Umutlarımın üstüne
Hep kar yağdırırdı umursamazlığın

Oysa o umutlar öyle değerliydi ki benim için...
Çünkü hepsi Sen'le Başlar
Sen'le Biterdi...
Yani çocuktu...
Annesi sen olan sevdalı bir çocuktu
Umutlarım...
Yani...
Sen vardın herşeyde...

Canımdan kanımdan değerli olan
Sen vardın hep...
Sonra...
Hatırlamak istemediğim o sonra,
Bir ''yok'' soktun hayatıma....
Sonra olmasın dediğim bir sonra...

Sonra sen o ateş gibi kavrulan
Bir yaz ortasında gittin...
Yalanlarla...
Katilce...

Sen o ateş gibi yanan yaz ortasında,
Seninle filizlene umutlarıma
Kar yağdırdın...
Ateş yüreğimde kor...
Umutlarım kar altında boynu bükük...
Bense dermanı olmayan bir enkaz...

Sen gittin...
Sensiz geçen yıllar gitti...
Kimse hatırlamadı ''o günü'' benden başka...
Ve kimse ağlamadı ölesiye hasretinden
Benden başka...

Ve hala umutlarım çocuk kokar...
Annesini bekleyen...

YA ŞİMDİ SEN OLSAYDIN , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

Ya Şimdi Sen Olsaydın

Sen olsaydın hani yanımda şimdi...
Hayalinle daldığım sohbetten
Uyandırsaydın yüreğimle beni...
Uyandırsaydın
Azap çekmekten,
Hasret uçurumlarında asılı kalmaktan
Kurtarırdın beni ve yüreğimi....

Bişey gelmiyor içimden...
Hiç birşey bile...
Nasıllar boğuyor beni bir bir...
Aklımda kalan

Bir...
Beni kansız bıçaksız...
Öldürüp gidişin,
Bir...
O melekleri kıskandıran yüzün...
Kaldı aklımda...
Yaşamaksa...
Unuttum onu çoktan...

SEN GELMESEN DE OLUR , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

Sen gelmesen de olur..

Adını koyamadım hala...
Gittiğin o günün adını bulamadım
Aramıza uçumları bıraktığın
O günün adını bulamadım

Ölüm desem...
Değil...
Ölünce insan acı çekermi hiç..?
Ağlarmı bir ölü, geceler boyu...
Geceye birisinin adını verip onla konuşur mu bir ölü...

Neydi bilemiyorum...
Ama bildiğim bi şey var belkide..
Hani sen bırakıp gittinya
Beni bir başıma karanlıkta bırakıpta...
Seninle başlayıp biten tüm ümitlerime
Kar yağdırdın...

Yitik bir hasret gemisinin tayfası oldum
Seni bulmak ümidiyle...
Ne denizler ne okyanuslar geçtik
Hiçbir yol sana varmadı
Sen yoktun...
Mevsimler yoktu
Hasret kışından başka...
Beni ararsan...
Ben hala o mevsimdeyim...

SENiN ADIN HASRET OLSUN , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

SENİN ADIN HASRET OLSUN

Neye benzediğini bile hatırlamıyorum...
O gün bir son vardı.Ama ben sarhoştum...
Aşkın sarhoş etmişti.Hava yağmurluydu...
Belki senin gidişine ağlıyordu,
Veya benim sonrası olmayan yarınlarımı işaret ediyordu.
Sen ağlayacaksın diyordu.
Sen bunu hak ettin
Ağla şimdi...

O gün nasılda güzel dökülmüştü ağzından
Hasret kokan yalanlar
Ve ne de güzel kanmış
Benim çocuksu yüreğim
O kayıp meleğin söylediklerine...

Belkide...
Bilmiyorum...
Ama....

Artık yalnızlıkla barışığım.
Sadece o gün söyleyemediklerime
Ağlıyorum
Yanıyorum...

SENİ SEVİYORUM
SENİ SEVİYORUM
SENİ SEVİYORUM
...

Korkuyordum..
Hani bir kuşu okşamak için
Avcunun içerisine alırsınya...
İşte öyle...
Ya kaçarsa
Ya ona zarar verirsem
Bu korkular kesti
Yüreğimden dudaklarıma uzanan yolu
Tutsak oldum hasret ihtimaline

Ben sana kavuşamadım
Eğer izin verirsen...
Senin Adın Hasret Olsun!
Belki o zaman
Yani...
Arada bir yanıma uğrarsın,
Belki o zaman
Uçurum kenarında dolaşmaktan kurtulurum.
Yada
...

Gelmezsen
Ben hatırlamakta zorlandığım şeyi unuturum

Gel ki
...
Yaşamayı Unutmayayım
Gel ki
...

BiTiRiM , at Cumartesi, Şubat 16, 2008, in

Bitirim

Üzerimde çıkarıp atamadığım
Sen kokusu var...
Her nefeste beni kahır denizine atan
O gül kokun...
Yüreğime sinmiş...

Sen istediğini düşün, istediğini anla
Ben seni...
Aşkım sözlük anlamında değil
Ne mecnun ne Ferhat bilir
Yüreğimdekini...
Yani ben seni
Ölürcesine...

Ağlıyorum
Senin taş kalbin bilmez
Bu yaşların sebebini
Ben ağlıyorum...
İçimi zehir eden o terk-i gönlüne...

Seni hala seviyorum
Üzerinden değil yıllar asırlar geçsede
Unutmak, terketmek
Senin adına denk gelse bile...
Seni hala seviyorum...

Bitirim bu aşk...
Bu hayat...
Geceler...
Sen...
Acı gerçek bu...
Bittim bende...
Sen gittiğinde